Vinter i Småland

Iris heeft in het jaar dat ze in Zweden woonde in 96/97 altijd geroepen dat ze `later als ze groot was` in Småland zou gaan wonen. En dan niet de ballenbak bij Ikea, maar een streek in Zuid-Zweden waar Astrid Lindgren vandaan komt. Bolderburen en Emil zijn boeken die zich afspelen Småland. Nu is er in Zweden een heel ingewikkeld systeem van bestuurlijke eenheden (län) en landstreken (landskap). Deze län en landskap kunnen soms dezelfde naam hebben, en soms niet en overlappen elkaar her en der. Wij wonen dus in Hallands län, de bestuurlijke provincie. Er bestaat ook het Landskap Halland. Daar ligt een gedeelte van de gemeente Hylte ook in. Maar niet ons gedeelte! Wij in Långaryd wonen in het Landskap Småland. Dit versterkt toch wel het Bolderburen gevoel!

Hier in Hallands län en in Småland is het even echt winter geweest, net als in Nederland. Dit betekent hier op het platteland nachten met -20. Je auto niet op de handrem zetten, zodat hij niet vastvriest. Met je skibroek aan de auto in, want anders heb je een blaasontsteking voor je op je werk bent. Met school sleetje rijden en schaatsen in het dorp. Plaatselijke skihellinkjes die (na hulp van een sneeuwkanon) dit weekend hun liftje in werking zetten! Schaatsen op ons meer, en dan een vuurtje stoken om een broodje worst te kunnen eten. Een wens van Iris sinds ze dit 16 jaar geleden een keer in Zweden deed. Dit betekent ook plannen wanneer we willen wassen en drogen (met een slang die uit het raam hangt), want het badkamerraam vriest elke keer vast na het douchen door de condens. En vast is echt vast, geen beweging in te krijgen. Bij het wandelen niet verbaasd zijn als je geen water meer kunt drinken omdat het bevroren is... En het betekent natuurlijk ongegeneerd stamppot met rookworst eten en warme chocomel drinken! We zijn nog niet door onze Nederlandse voorraden heen gelukkig, want niks zo lekker als een rookworst bij -18! 

Jammergenoeg is, net als in NL, na dit weekend de winter wel een beetje voorbij...