Een nieuw jaar in Zweden!

Allereerst natuurlijk voor jullie allemaal GOTT NYTT ÅR!!! Waarbij je jullie toewensen dat al jullie dromen (net als die van ons in het afgelopen jaar) uit mogen komen in 2013!

Na een stukje echte winter is het, net als in Nederland, op dit moment nogal groen en warm in ons deel van Zweden. Temperaturen boven het nulpunt, twijfel of je je Nederlandse dan wel je Zweedse winterjas aan moet trekken, verwarring over waar je je ijskrabber, slotondooier, sneeuwschuiver en handveger moet laten en de dagelijkse vraag of de haard wel aan moet. Die laatste vraag beantwoorden we met een volmondig 'ja!'. Fikkie stoken is áltijd leuk!

We genieten met volle teugen van onze kerstvakantie, waarin we even een weekje naar Nederland zijn geweest om met onze families toch de Kerstdagen door te brengen. Het was, is en blijft een hele onderneming: een hele dag reizen door Zweden, Denemarken, Duitsland en een stukje Nederland. Als er dan weliswaar geen vrachtwagen rijden op zondag (in Duitsland) valt er wel sneeuw in Denemarken. En niet zo´n klein beetje, nee, genoeg om auto´s al dan niet achterstevoren in sloten, bermen, greppels of op afritten (dat denken we tenminste; echt te zien was het niet) te doen belanden. We zijn gelukkig al héél ervaren in het rijden in/op sneeuw, dus reden we rustig door om zonder brokken maar met de nodige vertraging in Nederland aan te komen. 

Na gewend te zijn aan de - voor ons - subtropische temperaturen in Nederland hebben we onze beide families uitgebreid kunnen spreken en ook fijn met hen kunnen dineren (na acht viergangendiners moest de broekriem en de stoelverstelling een tandje extra ruim gemaakt worden). Al kamperend (gelogeerd op drie adressen door het land) zijn we van Oost via Zuid naar West en weer terug naar Oost getrokken. Op de schaarse vrije tijd voor onszelf (nee, medelijden is niet nodig) hebben we uiteraard wat hollandsche waar ingeslagen om ons verblijf in Zweden zo nu en dan op te leuken. Wat is tenslotte stamppot zonder rookworst? Ook een nederlandse gordijnrail met hollandse rollers stond nog op het boodschappenlijstje, naast onder meer drogisterijartikelen. En zo kunnen we nog een achterbak vol doorgaan...

Op de weg terug naar het Oosten gaf een van onze achterbanden de geest. Die vond het kennelijk zo fijn in Nederland dat ie er wilde blijven. Of hadden we toch teveel hageslag en zuurkool ingeslagen? Nou rijdt het op drie banden wat lastig, dus op zaterdagmiddag nog maar snel een kwikfitje gedaan. Die constateerden een lek ventiel, hebben het vervangen en ons op weg gestuurd. Dezelfde avond toch nog maar even een rondje rond de auto gelopen. Noem het een voorgevoel, maar verd...., dezelfde achterband stond weer leeg te lopen. De wegenwacht erbij, en die constateerde, met wat geluk (hoe krijg je het voor elkaar door precies op de plek van het lek uit de losse hand wat water te sproeien?), dat er toch echt sprake was van een lek. Het gaatje was aan de buitenkant helaas niet te vinden, dus een noodreparatie was niet mogelijk. Niks terug naar huis op zondag; wachten tot maandag de Euromaster opengaat! Mooi naadje.

De zondag hebben we dan als een soort verstekelingen op een plaats waar we eigenlijk niet wilden zijn maar toch meer dan welkom waren doorgebracht. Maandagochtend bleek, met wat lichte dwang, bij Euromaster dat de band inderdaad een gaatje had aan de binnenkant: Alleen hadden we er zaterdag nog mee gereden en was de band van binnenuit redelijk kapotstukboem. Een nieuwe band, dus. Binnen het half uur konden we dus alsnog inpakken & wegwezen, om (met wederom dank aan de zondagsregeling in Duitsland: geen hond op de weg!) royaal voor de jaarwisseling thuis te zijn. Een beetje heel veel moe, maar wel voldaan over ons tripje en wat we thuis aantroffen. Home sweet home, zeg maar.

Eenmaal thuis hebben we, na het nieuwe jaar ingeluid te hebben, vooral geslapen. We hadden nog wat in te halen.... Nu zijn we dan weer helemaal frit en fis, en hebben we ook de klusgereedschappen weer ter hand genomen. De nederlandse gordijnrail (met daaraan onze dikke nederlandse gordijnen) hangt, de zweedse gordijnen voor de studeerkamer, de kabel van de antenne naar de woonkamer, de kabel van modem naar PC en nog zowat van die klussen die we al tijden van plan waren maar nooit oppakten zijn eindelijk klaar. We hebben nog een paar kleine dingetjes (ik noem een bed) voor de logeerkamer nodig, maar dan is ons paradijs echt zoals we het willen. 

De komende weken gaan we verder waar we gebleven zijn, en hopen we op wat meer rust voor Iris en wat meer dynamiek voor Joost. Dan wordt het ook op dat vlak steeds leuker! 

Tot snel!